সাম্প্ৰতিক সময়ত বহু লোকে ভূগিব লগা হয় বিভিন্ন বেমাৰ-আজাৰত যাৰ ভিতৰত মধুমেহ হৈছে অন্যতম। বৰ্তমান সময়ত প্ৰায় বহু সংখ্যক লোকে এই ৰোগৰ সন্মুখীন হ’বলগীয়া হৈছে। ভাৰতবৰ্ষত প্ৰায় ২ কোটি লোক মধুমেহ ৰোগত আক্ৰান্ত হয় কিন্তু তেওঁলোক এই ৰোগৰ বিষয়ে অৱগত নহয়। এই পৰিস্থিতি অতি বিপদজনক, কাৰণ ডায়েবেটিছ হৈছে শৰীৰত লাহে লাহে বিয়পি পৰা ৰোগ।

ভাৰতত প্ৰায় ২ কোটি লোক ডায়েবেটিছ ৰোগত আক্ৰান্ত হয়, কিন্তু তেওঁলোকে এই ৰোগৰ বিষয়ে অৱগত নহয়, এই পৰিস্থিতি অতি বিপদজনক, কাৰণ ডায়েবেটিছ এনে এক ৰোগ যিয়ে শৰীৰত লাহে লাহে চাইলেণ্ট কিলাৰৰ দৰে বিয়পি পৰে আৰু হঠাতে বিপদজনক ৰূপ লয়, যেনে কিডনী বিকল হোৱা, হাৰ্ট এটেক বা ষ্ট্ৰোক।

ভাৰতৰ প্ৰায় ৪০ শতাংশ ডায়েবেটিছ ৰোগীয়ে এই ৰোগত আক্ৰান্ত বুলি অজ্ঞাত। এই পৰিসংখ্যাই স্পষ্টভাৱে ইংগিত দিয়ে যে ভাৰতত সজাগতাৰ বৃহৎ অভাৱ, আৰু একে সময়তে সাধাৰণ মানুহে সময় মতে পৰীক্ষা আৰু পৰীক্ষাৰ সুবিধা লাভ কৰিবলৈ সক্ষম হোৱা নাই।

ডায়েবেটিছ হৈছে এক বিপাকীয় বিকাৰ, য’ত শৰীৰত চেনিৰ মাত্ৰা স্বাভাৱিকতকৈ বহু বেছি হৈ পৰে। ইয়াৰ মূল কাৰণ হ’ল শৰীৰে ইনচুলিন নামৰ হৰম’নটো সঠিকভাৱে কাম নকৰে।
ইয়াৰ চিকিৎসা সময় মতে নকৰিলে চকু, বৃক্ক, হৃদযন্ত্ৰ আৰু ভৰিৰ ওপৰত বেয়া প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।

আপুনি কেনেকৈ গম পাব যে আপোনাৰ ডায়েবেটিছ আছে নে নাই?

ডায়েবেটিছৰ কিছুমান সাধাৰণ লক্ষণ থাকে, যিবোৰক আওকাণ কৰিলে অতি বিপদজনক হ’ব পাৰে। যেনে, বিশেষকৈ ৰাতি সঘনাই প্ৰস্ৰাৱ কৰা, অত্যধিক পিয়াহ, হঠাৎ ওজন কমি যোৱা, শৰীৰত ভাগৰুৱা বা দুৰ্বল অনুভৱ কৰা, হাত-ভৰি অজ্ঞান হোৱা, চকুৰ দৃষ্টিশক্তি কমি যোৱা বা ঘাঁ ভাল হোৱাত পলম হোৱা। যদি আপুনি এনে কোনো লক্ষণ অবিৰতভাৱে অনুভৱ কৰি আছে তেন্তে লগে লগে তেজৰ চেনিৰ পৰীক্ষা কৰাব লাগে।