নৱৰাত্ৰীৰ এক বিশেষ পূজা হৈছে সন্ধি পূজা। নৱৰাত্ৰীৰ সময়ত অষ্টমীৰ শেষ মুহূৰ্ত আৰু নৱমীৰ প্ৰথম মুহূৰ্ত দুটা সময়ৰ মাজৰ সংযোগস্থলত সন্ধি পূজা কৰা হয়। সাধাৰণতে ৪৮ মিনিটৰ বাবে এই পূজা কৰা হয়, য’ত হিন্দু পঞ্জিকাৰ দুটা আটাইতকৈ শুভ দিন অষ্টমীৰ শেষৰ ২৪ মিনিট আৰু নৱমীৰ প্ৰথম ২৪ মিনিট থাকে। বেয়াৰ ওপৰত ভালৰ জয়, আন্ধাৰৰ ওপৰত পোহৰ আৰু অজ্ঞানৰ ওপৰত প্ৰজ্ঞাৰ বিজয় হিন্দুসকলৰ বাবে সন্ধি পূজাৰ প্ৰতীক। এয়া হৈছে ঐশ্বৰিকতাৰ প্ৰভাৱ, নিজৰ নীতি আৰু বিশ্বাস ৰক্ষা কৰাৰ যোগ্যতা বিবেচনা কৰাৰ এক মুহূৰ্ত। এই শুভ সময়খিনিত ভক্তসকলে মন্ত্ৰ পাঠ কৰি, ফুল দি, চাকি জ্বলাই নিজৰ চিন্তা আৰু হৃদয় শুদ্ধ কৰাৰ লগতে চাৰিওফালে থকা পবিত্ৰ শক্তিৰ সৈতে সংযোগ স্থাপন কৰিবলৈ চেষ্টা কৰে।

পৌৰাণিক আখ্যান অনুসৰি এই সময়ত দেৱী চামুণ্ডাই দেৱী দুৰ্গাৰ এক উগ্ৰ ৰূপ ধাৰণ কৰি আত্মপ্ৰকাশ কৰে আৰু তেওঁক আক্ৰমণ কৰিবলৈ চেষ্টা কৰা চন্দ আৰু মুণ্ডা নামৰ দুজন অসুৰক হত্যা কৰিছিল। আৰু ইয়াৰ পিছদিনা সিংহৰ পিঠিত বহি দেৱীয়ে মহিষাসুৰক বধ কৰিছিল। সান্ধী হৈছে সেই সময় যেতিয়া বিশ্বব্ৰহ্মাণ্ডৰ শক্তিসমূহ শিখৰত উপনীত হোৱা বুলি কোৱা হয়, যাৰ ফলত ই আধ্যাত্মিক অনুশীলনৰ বাবে এক আদৰ্শ মুহূৰ্ত। এই সময়ত ভক্তৰ সকলো কামনা পূৰণ কৰা দেৱী দুৰ্গাৰ অষ্টম ৰূপ মহাগৌৰীকো স্বাস্থ্য, সমৃদ্ধি, আভ্যন্তৰীণ সৌন্দৰ্য্য আৰু সুখৰ সন্ধানত পূজা কৰা হয়।

হিন্দু পৰম্পৰাত গভীৰভাৱে শিপাই থকা সন্ধি পূজাৰ অনুষ্ঠানসমূহ অতি শ্ৰদ্ধা আৰু ভক্তিৰে পালন কৰা হয়। সাধাৰণতে এই অনুষ্ঠানৰ আৰম্ভণিতে ১০৮টা তেলৰ চাকি জ্বলোৱা হয়, যিয়ে আন্ধাৰ দূৰ কৰা আৰু পোহৰৰ আগমনৰ প্ৰতীক।ইয়াৰ পাছত দেৱীক ১০৮ টা পদুম ফুল আগবঢ়োৱা হয়। এই পূজাত বেলপাতৰ পৰা তৈয়াৰী ১০৮ ডাল মালা, লগতে শাৰী, ফল আৰু গহনাও দেৱীক অৰ্পণ কৰা হয়। ১০৮ সংখ্যাটোৱে এটা গুৰুত্বপূৰ্ণ মূল্য বহন কৰে কাৰণ ই দেৱী দুৰ্গাৰ বিভিন্ন বৈশিষ্ট্যক প্ৰতিনিধিত্ব কৰা ১০৮টা নামক প্ৰতিনিধিত্ব কৰে৷ দেৱী দুৰ্গাৰ সকলো ৰূপৰ পৰা আশীৰ্বাদ বিচাৰি ভক্তই দেৱীক প্ৰসাদ আগবঢ়ায়। আখ্যান অনুসৰি ৰাৱণক পৰাস্ত কৰাৰ আগতে ভগৱান শ্ৰীৰামে ১০৮পাহ নীলা পদুমেৰে দেৱী দুৰ্গাক পূজা কৰিছিল বুলি বিশ্বাস কৰা হয়। ঋণাত্মক শক্তি নাইকিয়া কৰিবলৈ তিনিবাৰ শংখ বজোৱা হয়, আৰু কলহৰ পবিত্ৰ পানীখিনি বেলপাতৰ সহায়ত ছটিয়াই বায়ুমণ্ডল শুদ্ধ কৰা হয়। অনবৰতে মন্ত্ৰ আবৃত্তি কৰি আৰতি কৰা হয়, আৰু আৰতিত থকা সুৰ অনুসৰি শব্দ উৎপন্ন কৰিবলৈ পিতল বা ব্ৰঞ্জৰ ঘণ্টা ব্যৱহাৰ কৰা হয়। ঘণ্টাৰ শব্দই ঐশ্বৰিক শক্তি আমন্ত্ৰণ আৰু পূজাৰ বাবে এক পবিত্ৰ স্থান সৃষ্টিৰ এক শক্তিশালী মাধ্যম হিচাপে কাম কৰে।