আজিকালি সকলোৱে স্মাৰ্টফোন ব্যৱহাৰ কৰে আৰু ই আমাৰ জীৱনৰ এটা ডাঙৰ অংশ যেন হৈ পৰিছে। প্ৰাপ্তবয়স্কৰ দৰে শিশুৱেও স্মাৰ্টফোনত বহু সময় কটায়। আমি স্মাৰ্টফোনৰ পৰা বহু তথ্য আৰু মনোৰঞ্জন পাওঁ, কিন্তু ইয়াৰ ফলত শিশুৰ মনতো বেয়া প্ৰভাৱ পৰিব পাৰে।
শিশুৱে যদি বেছি সময় মোবাইল বা কম্পিউটাৰ চাই থাকে তেন্তে তেওঁলোকৰ চকুৰ দৃষ্টিশক্তি বেয়া হ’ব পাৰে। কিছুমান গৱেষণাৰ মতে শিশুৱে যদি এটা ঠাইলৈ বেছি সময় চায়, যেনে মোবাইল ফোন চাই, তেন্তে তেওঁলোকৰ চকুৰ আকৃতি সলনি হ’ব পাৰে। যদি শিশুৱে ঘৰৰ ভিতৰত অধিক সময় কটায় আৰু বাহিৰলৈ ওলাই নাযায় তেন্তে তেওঁলোকৰ চকুৰ দৃষ্টিশক্তি কমি যোৱাৰ সম্ভাৱনা অধিক। শিশুৱে সূৰ্যৰ পোহৰত খেলা উচিত, কাৰণ ইয়াৰ দ্বাৰা তেওঁলোকৰ চকুৰ দৃষ্টিশক্তি ভাল হয়।
শিশুৱে যদি বেছি সময় মোবাইল বা কম্পিউটাৰলৈ চায় তেন্তে মগজুৰ বিকাশ লাহে লাহে হয়। এক অধ্যয়নত দেখা গৈছে যে যিসকল শিশুৱে দুই-তিনি বছৰ বয়সত বেছি সময় মোবাইল ফোন চাই থাকে, তেওঁলোকৰ বিকাশ তিনি-পাঁচ বছৰ বয়সত লেহেমীয়া হয়। ইয়াৰ পৰা দেখা যায় যে শিশুৱে যদি কম বয়সতে বেছি সময় মোবাইল ফোন চাই থাকে তেন্তে তেওঁলোকৰ ভাষা আৰু সমস্যা সমাধানৰ ক্ষমতা কমি যাব পাৰে।