উৰিষ্যাৰ পুৰীত আজি অৰ্থাৎ ৭ জুলাইৰ পৰা আৰম্ভ হৈছে ভগৱান জগন্নাথৰ ৰথ যাত্ৰা। শুক্ল পক্ষৰ দ্বিতীয় তাৰিখৰ পৰা প্ৰতি বছৰে আহাৰ মাহত এই ৰথ যাত্ৰাৰ আয়োজন কৰা হয়।
সনাতন ধৰ্মত জগন্নাথ ৰথ যাত্ৰাৰ এক অতি বিশেষ তাৎপৰ্য আছে। বিশ্বাস অনুসৰি ভগৱান জগন্নাথক ৰথ যাত্ৰা উলিয়াই বিখ্যাত গুণ্ডিচা মাতা মন্দিৰলৈ লৈ যোৱা হয় য’ত, ভগৱানে ৭ দিন বিশ্ৰাম লয়। এই সময়ছোৱাত গুণ্ডিচা মাতা মন্দিৰত বিশেষ প্ৰস্তুতি কৰা হয় আৰু ইন্দ্ৰদ্যুম্ন সবৰৰ পৰা পানী আনি মন্দিৰ পৰিষ্কাৰ কৰা হয়৷ ইয়াৰ পিছত ভগৱান জগন্নাথৰ উভতি অহা যাত্ৰা আৰম্ভ হয়। এই যাত্ৰাৰ আটাইতকৈ ডাঙৰ গুৰুত্ব হ’ল, সমগ্ৰ ভাৰতবৰ্ষত জগন্নাথক এক উৎসৱৰ দৰে উলিয়াই অনা হয়। ৰথযাত্ৰাত ভগৱান জগন্নাথ বছৰত এবাৰ মন্দিৰৰ পৰা ওলাই আহি সাধাৰণ মানুহৰ মাজলৈ যায়। ৰথ যাত্ৰাত তালৰ পতাকা সন্মুখত থাকে যাৰ ওপৰত শ্ৰী বলৰাম, পিছফালে পদ্ম পতাকা যাৰ ওপৰত সুভদ্ৰা আৰু সুদৰ্শন চক্ৰ আৰু শেষত গৰুণ পতাকা থাকে যাৰ ওপৰত পিছফালে খোজ কাঢ়ি যোৱা শ্ৰী জগন্নাথ জী পদ্ম পুৰাণৰ মতে,
তেতিয়া জগন্নাথ আৰু বলভদ্ৰই মৰমৰ ভগ্নী সুভদ্ৰাক ৰথত উঠাই নগৰখন দেখুৱাবলৈ ৰাওনা হ’ল। এই সময়ছোৱাত তেওঁও গুণ্ডিচাত থকা পেহীয়েকৰ ঘৰলৈ গৈ সাত দিন তাতে অতিবাহিত কৰিলে দিন৷ তেতিয়াৰ পৰাই জগন্নাথ যাত্ৰা উলিওৱাৰ পৰম্পৰা চলি আহিছে। নাৰদ পুৰাণ আৰু ব্ৰহ্ম পুৰাণতো ইয়াৰ উল্লেখ আছে। বিশ্বাস অনুসৰি ভগৱানে পেহীৰ ঘৰত ভাই-ভনীৰ লগত বহুত ব্যঞ্জন খায় আৰু তাৰ পিছত তেওঁ অসুস্থ হৈ পৰে। তাৰ পিছত তেওঁক চিকিৎসা কৰা হয় আৰু তাৰ পিছত সুস্থ হোৱাৰ পিছতহে তেওঁ ৰাইজক দৰ্শন দিয়ে।